تلخ و شیرین امروز

سلام دوست من:

اون روزها که جونمون رو دادیم تا شما بمونید،اون موقع که سینه سپر کردیم تا ترکشها به ما بخوره و به بدن اسلام نخوره،اون روز که روی مین می خوابیدیم برای باز کردن راه دیگرون،همه برای این بود که فرهنگ ودین و کشورمون رو به تاراج نبرن.امروز درسته که تمام اون رشادتها رو فراموش کنی؟                                    

دوست من:می دونی چرا برات از خودمون میگیم؟برای اینکه تو هم مثل ما غیرتت به جوش بیاد و از کشور و ارزشهای کشورت دفاع کنی.میدونی چرا برات از یکرنگی جبهه میگیم؟برای اینکه توی رنگهای امروز دنیایی غرق نشی.می دونی چرا برات از بدنهای زخمی مون میگیم؟از درد میگیم؟تا تو هم معنی زخم و درد رو بدونی.اگه دیروز ما ورفقامون با تیر و ترکش و گاز شیمیایی کشته وخفه شدیم،برای این بود که زخم به احساس تو نزنن.اگه دیروز ما پرپر شدیم برای این بود که تو پرپر نشی*

اگر دیروزما افتادیم و پدر و مادرهامون از ما خبر ندارن،برا اینه که تو بایستی و به قله ایمان برسی.ما بدن پر از زخم و استخوانهای شکسته مون رو به مرهم های تو می سپاریم.یادت باشه این بدنها دیگه طاقت خنجر ندارن،مواظب باش دشمن با ترفندهاش فریبت نده.ما دیروز جنگیدیم تو هم از ارزشهای اون دفاع کن،ما به اندازه کافی زخم خوردیم تو به زخمهامون مرهم باش،با غیرتت،با ایمانت. یک روز هم می رسه که اسم تو رو هم می خونن که باید بار سفرو ببندی پس تا هستی به لشگرشیطون بفهمون قدرت ایمانت چقدره.نگذار روح جوون تو رو با گناهان افسرده کنن.مواظب باش دشمن تودر کمینه.پیش ما هم بیا،هر وقت دلت گرفت بیا،ما حرفاتون رو گوش میکنیم،اصلاًاز بیابونها برای همین اومدیم به شهرکتون،که پیشتون باشیم.اما یادتون باشه که ما رفتیم تا تو بمونی و از خون ما دفاع کنی*